CZWARTEK 4. 06. 2020
Temat: Gdy jest nam nudno.
Witamy was kochani . W tym tygodniu rozmawiamy o dzieciach z różnych stron świata. Dziś na początek poznamy Afrykę. Zwróćcie uwagę, że każde dziecko jest inne, ma inny kolor skóry, inny kształt oczu, inne fryzury i ubrania. Zapewniam was jednak, że pomimo tego że różnią się wyglądem, wszystkie kochają się bawić z kolegami i koleżankami tak jak Wy 😊
1.Posłuchajcie wiersza J. Tuwima „Murzynek Bambo“ klikając link https://www.youtube.com/watch?v=t_Jolf-l7TI
Murzynek Bambo w Afryce mieszka, czarną ma skórę ten nasz koleżka.
Uczy się pilnie przez całe ranki, ze swej murzyńskiej pierwszej czytanki.
A gdy do domu ze szkoły wraca, psoci figluje to jego praca.
Aż mama krzyczy Bambo łobuzie, a Bambo czarną nadyma buzię
Mama powiada napij się mleka a on na drzewo mamie ucieka,
Mama powiada choć do kąpieli, a on się boi, że się wybieli.
Lecz mama kocha swojego synka, bo dobry chłopak z tego murzynka.
Szkoda, że Bambo czarny wesoły, nie chodzi razem z nami do szkoły.
Zachęcam do nauczenia się tego wierszyka na pamięć 😊,
chętnie posłucham.
2. Rozmowa na temat wiersza:
– Kto jest bohaterem wiersza?
– Gdzie mieszka?
– Jaki ma kolor skóry?
Określanie cech charakterystycznych wyglądu – Afrykanina
( mieszkańca Afryki): kolor skóry, włosy, ubiór.
Mieszkańcy Afryki ,mieszkają w lepiankach czyli budowlach mieszkalnych,
albo gospodarczych wykonanych z niewypalanej gliny, mułu.
Spotkanie z egzotycznymi zwierzętami: lew, słoń podzielcie nazwy zwierząt
na sylaby, głoski, przeliczcie ile jest sylab a ile głosek?
Zastanówcie się jakie jeszcze zwierzęta mogą zamieszkiwać Afrykę?
3. Zapraszam Was do wykonania “Afrykańskie spódniczki ”.
Wycinamy pasek z brystolu o długości równej obwodowi pasa dziecka.
Następnie tniemy bibułę na paski o szerokości np. 3 cm.
przyklejamy kolorowe paski bibuły do brystolu i spódniczka gotowa 🙂
Na koniec możemy zatańczyć w naszych spódniczkach Afrykański taniec 🙂
4.Odwiedziliśmy już Afrykę a teraz zapraszamy WAS na Indiańską wyprawę, poznajcie kilka ciekawostek o życiu Indian:
Indianie byli pierwszymi mieszkańcami Ameryki. Żyli oni w plemionach, na czele których stali wodzowie. Indianie najczęściej mieli czarne długie włosy, śniadą cerę, nosili głównie ubrania uszyte ze skóry, a mężczyźni zakładali pióropusze. Obecnie Indianie żyją w rezerwatach i chociaż ich życie nie przypomina dawnych czasów, to jednak niektóre zwyczaje zachowali do dziś.
5. Posłuchajcie opowieści czytanej przez rodzica i wykonujcie polecenia .
Zabawa ,,W Indiańskiej Wiosce”
“Dawno, dawno temu żyło sobie Indiańskie plemię Tiki-Taka. Indianie z tego plemienia mówili swoim własnym językiem, na przykład witali się tak:
(przykładamy prawą rękę do serca i odchylamy ją zataczając półkole, mówiąc: Wingapo! (czyt. łingapo) )
Plemię to mieszkało w ogromnych namiotach, które nazywano tipi. ( łączymy rączki nad głowami )
W środku namiotów paliło się ogniska, przy których w mroźne wieczory można było ogrzać swoje ręce. ( wyciągamy ręce do środka, chcąc je ogrzać przy ognisku, pocierając dłonie)
Tej nocy, odbywała się właśnie narada plemienia. Indiański wódz z wielkim pióropuszem na głowie, obwieścił, że w wiosce kończą się zapasy jedzenia i czas wyruszyć na polowanie. Wszyscy Indianie zatem wyszli z tipi i wsiedli na swoje konie mustangi. ( udajemy, że wsiadamy na konie; konie trochę się wiercą, ale na szczęście udaje się zapanować nad sytuacją)/.
Indianie żegnają się z rodziną( posyłamy w powietrzu całuski we wszystkie strony)
….i wyruszają na polowanie…( siadamy na podłodze i uderzamy dłońmi o kolana imitując dźwięk stukotu kopyt).
Uwaga! pokonujemy przeszkody! ( podnosimy ręce wysoko do góry),
jedziemy przez błoto ( lekko stukamy dłońmi o policzki,
potem przez szuwary ( pocieramy dłońmi o siebie)
… aż dotarli na miejsce! Zeskoczyli z koni i rozglądają się we wszystkie strony, gdzie czai się jakiś bizon. (Pokazujemy ruch zsiadania z konia i rozglądamy się dookoła/)
Nagle Indianin Sokole Oko, zauważył, że coś przemknęło mu przed oczyma i wszyscy Indianie zaczęli po cichutku skradać się w tamtym kierunku. ( skradamy się w kierunku pokazanym przez rodzica kierunku)
Udało się znaleźli wielkie MANGO !
Teraz wszyscy wyciągają łuki, naciągają je i oddają pierwszy strzał, drugi i trzeci!(naśladujemy wykonywanie strzału z łuku)
W wiosce zapanowała wielka radość.( skaczemy z radości)
6. Zabawa logopedyczna dla zespołu Indian „Szeke, szeke” – ćwiczymy narządy mowy
Na górze – szeke, szeke. (robimy rękami “młynek” na górze)
Na dole – szeke, szeke. (robimy rękami “młynek” na dole)
Na prawo – szeke, szeke. (robimy rękami “młynek” z prawej strony)
Na lewo – szeke, szeke. (robimy rękami “młynek” z lewej strony)
7. Indianie żyli w zgodzie z naturą. Dużo czasu poświęcali na wsłuchiwanie się w głosy przyrody, a nawet potrafili wywołać deszcz wykonując odpowiedni taniec.
Taniec deszczu – w rytm indiańskiej muzyki , tańczymy taniec wywoływania deszczu. Tutaj już liczy się tylko wasza wyobraźnia).. Na sam koniec kładziemy się na podłodze, przykładamy ucho do podłogi nasłuchując przyjście deszczu a paluszkami stukamy o podłogę naśladując mżawkę. Ciekawe czy uda nam się wywołać deszcz .
7.Pokolorujcie rysunek Indian i zaprowadźcie ich do wioski w książce Tropiciele cz.4 oraz wykonajcie zadanie na stronie 23 obustronnie.
8. Na zakończenie indiańska piosenka https://youtu.be/0KHMec9XCd0
Powodzenia 🙂 Dorota Marczak
————————————————————————————————————–
PROPOZYCJE ZABAW NA DZIŚ – zestaw ćwiczeń 🙂
Marsz po obwodzie koła ze swobodnym wymachiwaniem chusteczką.
Ćwiczenie z elementem rzutu i łapania.
Dziecko dłońmi ściska mocno chusteczkę, a następnie wyrzuca ją w górę jak najwyżej i łapie.
Ćwiczenie z krążeniem ramion.
Dziecko staje w rozkroku, plecy ma proste – łopatki ściągnięte. Trzymając chusteczkę w prawej dłoni, zatacza wyprostowaną ręką duże koło. Następnie przekłada chusteczkę do lewej dłoni i powtarza ćwiczenie.
Ćwiczenie z elementem skłonu.
Dziecko chwyta chusteczkę oburącz, unosi ją wysoko nad głową, wykonuje skłony do boków, i przodem, do podłogi.
Ćwiczenie z elementem wymachu rękami.
Dziecko prawą ręką trzyma chusteczkę, lewą opiera na biodrze, plecy maj proste. Następnie wykonuje duży wymach ręką, trzyma chusteczkę. Po kilku powtórzeniach, następuje zmiana ręki trzymającej chusteczkę.
Ćwiczenia z elementem przeskoku.
Dziecko kładzie chusteczkę na podłodze i przeskakuje przez nią obunóż: raz z jednej, raz z drugiej strony.
Ćwiczenia rozciągające mięśnie klatki piersiowej.
Dziecko siedzi (siad ugięty), plecy ma wyprostowane. Jedną rękę ma wyciągniętą w górę, w skos, drugą rękę – w dół, w skos. W pierwszej ręce trzyma chusteczkę. Składa ręce na wysokości klatki piersiowej, gdzie następuje przekazanie chusteczki.Ćwiczenia wzmacniające mięśnie kręgosłupa.
Dziecko leży na brzuchu, nogi ma wyprostowane i złączone, głowę uniesioną, w rękach wyciągniętych do przodu trzyma chusteczkę. Stara się chwilę wytrzymać w tej pozycji, a następnie odpoczywa.
Ćwiczenie stóp.
Dziecko stoi, przed nim leży chusteczka. Stara się złapać chusteczkę palcami stopy (naprzemiennie) i podrzucić do góry.
Ćwiczenie mięśni nóg.
Dziecko wysoko unosi kolana i stara się przełożyć chusteczkę raz pod prawym, raz pod lewym kolanem.
Ćwiczenia przeciw płaskostopiu.
Dziecko siedzi z rękami podpartymi z tyłu i podnosi chusteczkę palcami stóp.
Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec motyli.
Dziecko, słuchając utworu, swobodnie naśladuje motylka fruwającego po łące, porusza chusteczką. Kiedy muzyka cichnie, rozkłada chusteczkę na podłodze, siada na niej (siad skrzyżny) i prostują plecy. Oddychaj swobodnie, wciągając powietrze nosem i wypuszczając buzią (naśladuje wąchanie kwiatów).
ZABAWY NA POWIETRZU
Bawimy się w ulubione zabawy pamiętając o bezpieczeństwie. Możemy wykorzystać piłkę – rzut do celu, gra w piłkę nożną.
CZYNNOŚCI SAMOOBSŁUGOWE
Pamiętam o zdrowym odżywianiu. Poznaję i próbuję różne zdrowe produkty. Pamiętam o myciu ząbków po każdym posiłku i o częstym myciu rąk.
MIŁEGO DNIA – M. P. 🙂