Temat: W zagrodzie.
Witajcie Motylki! Od wczoraj naszym tematem jest życie na wsi i gospodarstwo. Dzisiaj skupimy się na zwierzątkach, które w tym gospodarstwie żyją. Czeka na was wiele ciekawostek i przydatnych informacji.
1.Na rozpoczęcie tematu wysłuchajcie proszę wierszyka „Wiejskie życie” Aleksandry Wojtyły.
https://www.youtube.com/watch?v=WQDxHBqzhv8
“Wiejskie życie Aleksandra Wojtyła”
Byłoby dziś znakomicie lepiej poznać wiejskie życie.
Gdzie stodoła, chlew, obórka, piesek strzeże tam podwórka.
Gdzie panuje gwar i hałas, wszyscy chcą coś mówić naraz.
Kurka gdacze, kaczka kwacze, a tam mała Zosia płacze,
że uciekła jej z podwórka ulubiona biała kurka.
Ścieżka tam prowadzi wąska, a przy ścieżce stoi gąska,
która bardzo się dziś złości i gęganiem płoszy gości.
Napuszają się indyki, że zbyt głośna ryczą byki.
Krowy pasą się na łące, obok skaczą dwa zające.
Gdzie już od samego rana słychać głośny bek barana.
Świnki się taplają w błocie, koza trawę je przy płocie.
W polu słychać śpiew skowronka, dużo kropek ma biedronka.
Wokół łąka, pola, las, tam spokojnie mija czas.
Nieopodal płynie rzeka, szum jej słychać już z daleka.
Więc słuchajcie moi mili, nie zwlekajcie ani chwili.
Zapraszam Was na wycieczkę, gdzie wiejskie zwierzęta poznacie troszeczkę.
2. Obejrzyjcie proszę obrazki przedstawiające zwierzęta z wiersza i posłuchajcie ciekawostek o każdym z nich. Po każdym tekście powiedzcie nazwę zwierzątka, podzielcie ją na sylaby klaszcząc i policzcie głoski na palcach.
Przykład: KOGUT= KO-GUT ( 2 sylaby) = K-O-G-U-T (5 głosek)
kogut
Kogut panem jest podwórka. Powie Wam to każda kurka. I przez całe swoje życie wstaje zawsze już o świcie, by zwierzęta i ludzi swoim pianiem obudzić. Na głowie ma grzebień czerwony, zawsze broni kury – żony. Wtedy pieje kukurykuuuu! Zmiataj rozbójniku!
KURA 
Kurki w nocy śpią na grzędzie, w dzień zaś skubią trawkę wszędzie i ostrymi pazurkami grzebią w ziemi za ziarnami. Kiedy jajko zniesie kurka, głośno gdacze złotopiórka. A gdy wysiaduje jajka, mówię szczerze, to nie bajka, trzymaj od niej się z daleka. Może wtedy podzióbać człowieka. Gdy wyklują się kurczątka, małe, żółte niebożątka, mama kura nie odpuszcza i z oczu swych dzieci nie spuszcza. Biedna jest ta nasza kurka, nigdy nie może opuścić podwórka. Nikt nie pyta o jej wolę, żywot swój często kończy w rosole.
BARAN 
Dzisiaj od samego rana słychać wokół bek barana, co na głowie dla przestrogi nosi zakręcone rogi. Nie pytając się nikogo wstał o świcie lewą nogą,czmychnął ze swojej obórki i z impetem goni kurki. Kochany Panie Baranie! Niech Pan natychmiast przestanie. Bo te kurki pewność mam nie zniosą więcej jajek nam.
ŚWINKA 
Każda świnka lubi błoto w błocie kapie się z ochotą i gdy biegnie na śniadanie zabrudzone ma „ubranie”. Choć nie wzbudza to zachwytu, ona nie traci apetytu. Droga świnko, tak nieładnie,błoto Ci w korytko wpadnie. A to skończy się z pewnością brzuszka twego niestrawnością. Nim przystąpisz do jedzenia, o tym już wspomniano nieraz, czyste ręce miej, ubranie, wtedy nic Ci się nie stanie.
KOZA 
Kto hoduje kózek parkę, może schować już kosiarkę, bo te kozy, to wszyscy wiedzą całą trawę z podwórka zjedzą. Nie pogardzą i listkami oraz z drzewa gałązkami. Koza wciąż buzią swa porusza, wilczy głód ją do tego zmusza. Jest ceniona przez człowieka ze względu na dużą wartość jej mleka.
GĘŚ 
Tam, gdzie ścieżka biegnie wąska, stała sobie pewna gąska, która znana jest wśród gości z braku swojej gościnności. Czasem bywa agresywna, choć to rzecz jest trochę dziwna, czemu psa, co podwórka pilnuje, ciągle dziobem podszczypuje?
Głośno syczy, skrzydłami bije, do przodu wyciąga swą długą szyją. To wiadomo od stuleci, przez to boją się jej dzieci. Jest ptakiem, co jak mało który, musi się wreszcie nauczyć kultury.
3.Dobierzcie zwierzątka w pary – mamę z dziećmi . Spróbujcie je też nazwać. Pomogą Wam w tym ilustracje zamieszczone poniżej.
4. Teraz proszę o uważne obejrzenie ilustracji w Kartach Pracy 3 na str. 37. Policzcie na ilustracji zwierzęta pokazane na dole i pokolorujcie tyle kółek ile jest zwierząt na tej ilustracji.
5. „Czyje to domy?” – nazwijcie pomieszczenia, w których żyją poszczególne zwierzęta wiejskie: stajnia, obora, chlewik, kurnik, buda. Gdzie ja mieszkam? Nauka zwierząt gospodarstwa, nazwy ich domów, odgłosy – nauka przez zabawę. Kliknij link
https://www.youtube.com/watch?v=1PD3jNhefUA
6. „To dom dla…” – zabawa dydaktyczna; odczytywanie nazw domów zwierząt. Przeczytaj zamieszczony tekst.
Obora to dom dla ….. 
Buda to dom dla ……. 
Stajnia to dom dla …….. /fototapety-ilustracja-konia.jpg.jpg)
Chlewik to dom dla …… 
Kurnik to dom dla …… 
7. A teraz nauka rysowania świnki z kółek. Skopiujcie podany adres https://www.youtube.com/watch?v=fi34ng5m37k i rysujcie świnkę według podanej na filmiku instrukcji. Powodzenia!
PROPOZYCJE ZABAW NA DZIŚ1.Co zmieniło swoje miejsce?
Rozkładamy na dywanie 8 różnych przedmiotów. Dziecko ma za zadanie zapamiętać ich ustawienie. Następnie rodzic prosi dziecko, aby się odwróciło, a rodzic zmienia kolejność ustawienia przedmiotów. Zadaniem dziecka jest wskazanie różnic w ustawieniu.
2.Żabki na łące
Dziecko wykonuje przysiad podparty i skacze jak żabka. Na hasło „bocian leci” żabka musi wykonać ukłon japoński, żeby bocian jej nie zjadł. Zabawę powtarzamy kilka razy. Jak wykonać ukłon japoński, przedstawione jest w filmiku: https://www.youtube.com/watch?v=u55pr2bI6VQ
3.Wiosenna powódź
Na podłodze rozkładamy klocki (kałuże). Dziecko uważnie spaceruje, podskakuje lub biega , omijając kałuże. Na hasło „powódź” dziecko szybko siada na krześle, unosząc nogi nad podłogę. Zabawę powtarzamy kilka razy.
ZABAWY NA ŚWIEŻYM POWIETRZU
Gra w klasy – narysuj na chodniku lub na piasku kratki do gry w klasy i ponumeruj je do pięciu. Pokaż dziecku, jak rzucić kamyk, patyk na jedną z kratek. Zachęć dziecko do skakania po kratkach, aż znajdzie się na numerze, na który upadł rzucony przedmiot.
CZYNNOŚCI SAMOOBSŁUGOWE
Pomagam sprzątać naczynia po posiłku.
ŻYCZĘ MIŁEGO DNIA 🙂 Dorota Makles